- rjúka
- v (rýk, rauk, rukum, rokið)1. kouřit se, dýmatÞað rýkur upp úr strompinum.2. vychladnoutVið skulum láta kaffið rjúka.3. spěchat, chvátataf stað4. foukat, fičet
Íslensk-tékknesk orðabók. 2013.
Íslensk-tékknesk orðabók. 2013.
riechen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. riechen, ahd. riohhan, mndd. ruken, mndl. ruken, rie(c)ken (die Formen mit ū sind entweder regionale Sonderentwicklungen oder beruhen auf dem in der II. Ablautreihe auch sonst auftretenden besonderen Ablaut im Präsens)… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
reu-b- and reu-g- — reu b and reu g English meaning: to vomit, retch Deutsche Übersetzung: ‘sich erbrechen, rũlpsen, hervorbrechen”, also “Wolke, Rauch”? Material: 1. reub : O.Ice. rjūpa f. ‘schneehuhn”, Nor. rjupa, rype (compare Ltv. rubenis… … Proto-Indo-European etymological dictionary